Κοινόχρηστα και όχι ιδιόκτητα ΙΧ!



Θέλετε να έχετε δικό σας αυτοκίνητο ή θέλετε να έχετε τη δυνατότητα χρήσης ενός αυτοκινήτου, όποτε προκύπτει ανάγκη; Στη Γερμανία οι δύο δυνατότητες ξεχωρίζουν και οι αυτοκινητοβιομηχανίες ανοίγουν εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες car-sharing στους πελάτες τους. Με άλλα λόγια, στη χώρα που είναι η γενέτειρα των αυτοκινήτων, προσφέρεται μια υπηρεσία που υπονομεύει την αγορά αυτοκινήτων – σχεδόν προδοσία…

Οι σχετικές εταιρείες δημιουργήθηκαν ακολουθώντας την τάση των καταναλωτών, που προτιμούν να μοιράζονται τη χρήση ορισμένων αγαθών, παρά να κατέχουν τα συγκεκριμένα αγαθά. Οι κάτοικοι των αστικών κέντρων για παράδειγμα υπολόγισαν ότι δεν χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους περισσότερο από 45' τη μέρα. Επειδή όμως οι υπόλοιπες 23 ώρες που το αυτοκίνητο μένει ακίνητο έχουν κόστος (ασφάλεια, τέλη κυκλοφορίας, φόρο, την απομείωση της επένδυσης, ενδεχομένως και κόστος στάθμευσης, συνεργεία, οδική βοήθεια), οι πωλήσεις αυτοκινήτων στις συνθήκες της κρίσης έπεσαν κατακόρυφα. Σε ένα παράδειγμα που αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα του «Spiegel», το συνολικό κόστος συντήρησης ενός μεσαίου ΙΧ υπολογίσθηκε σε 3.000 ευρώ τον χρόνο.

Αν επομένως στις παλιές καλές εποχές το ιδιόκτητο ΙΧ συμβόλιζε την ανεξαρτησία, την αυτονομία, τελικά τη χειραφέτηση, σήμερα αποτελεί ένα πρόσθετο βάρος στον οικονομικό προϋπολογισμό. «Οι νέοι σήμερα θέλουν smartphone όχι αυτοκίνητο» σημειώνεται στο δημοσίευμα και επεξηγείται: «οι νέοι είναι κινητικοί, το αυτοκίνητο δεν μπορεί να τους πάει στο Βιετνάμ ή τις Ονδούρες. Η χρήση του κινητού όμως, τους ανοίγει την πόρτα να ζήσουν σε διάφορα μέρη του κόσμου».

Με τούτα και με κείνα η Mercedes, η BMW και η Volkswagen δημιούργησαν εταιρείες που διαθέτουν τη χρήση των αυτοκινήτων τους στους συνδρομητές τους - με κόστος 0,28, ή 0,29, ή 0,31 το λεπτό - στο Βερολίνο, το Μόναχο, το Αμβούργο, την Κολωνία και ως σήμερα απέκτησαν μια πελατεία 450.000 καταναλωτών.

Ας δούμε πώς δουλεύει το σύστημα: ο καταναλωτής γράφεται συνδρομητής σε πολλές εταιρείες. Φεύγοντας από ένα ραντεβού τον πιάνει βροχή – με το κινητό του (προστρέχοντας σε μιαν εφαρμογή) ελέγχει ποια από τις εταιρείες διαθέτει σταθμευμένο αυτοκίνητο διαθέσιμο, σε κοντινή απόσταση από εκεί που βρίσκεται. Με το κινητό του κάνει κράτηση του συγκεκριμένου ΙΧ και σπεύδει προς αυτό. Όταν το εντοπίσει, ανοίγει την πόρτα πατώντας το ηλεκτρονικό τσιπ (που του έχει χορηγήσει η εταιρεία) πάνω στην άδεια οδηγού ακουμπώντας στο παρμπρίζ του ΙΧ και παίρνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου από το ντουλαπάκι. Όταν θεωρήσει πως δεν χρειάζεται άλλο το αυτοκίνητο, το παρκάρει κι ενημερώνει την εταιρεία μέσω του κινητού του για το σημείο στάθμευσης – από εκείνη τη στιγμή η χρήση του αυτοκινήτου απελευθερώνεται και πάλι. Ο λογαριασμός έρχεται με mail στο κινητό.

Μερικές εταιρείες σημειώνεται, διαθέτουν ΙΧ φιλικά στο περιβάλλον – στις πληροφορίες που διοχετεύουν στους πελάτες τους λοιπόν σημειώνουν, ότι το τάδε αυτοκίνητο που βρίσκεται σταθμευμένο στον παρακάτω δρόμο είναι ηλεκτρικό και η μπαταρία του έχει φορτιστεί κατά 86%.

Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι φυσικά υπάρχουν ενίοτε κι εμπόδια. Σε ώρες αιχμής ή σε έκτακτες συνθήκες, μπορεί να αναζητά κάποιος αυτοκίνητο για 45’ – όμως με όρους κόστους θεωρείται η πιο οικονομική λύση. Εξάλλου σημειώνεται, ότι η αντίληψη που σταδιακά εμπεδώνεται – η διάθεση να μοιράζεσαι πράγματα – έρχεται ως αποτέλεσμα μιας συσσωρευτικής καταναλωτικής μανίας. «Μια αμερικανική οικογένεια σήμερα κατέχει περίπου τα διπλάσια πράγματα από αυτά που κατείχε μια αντίστοιχη αμερικανική οικογένεια πριν από 25 χρόνια» σημειώνεται. Και υπογραμμίζεται ότι «η πρόσβαση στη χρήση των πραγμάτων αντικαθιστά την κατοχή των πραγμάτων και σημαδεύει τον αποχαιρετισμό μας στην υπερ-κατανάλωση - που χαρακτήρισε τον 20ό αιώνα».
 http://www.protagon.gr/
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.


 
ΚΟΡΥΦΗ
ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | Copyright © 2011 | 0sy-driver