Η κατάσταση με τις οδικές συγκοινωνίες στην Αθήνα είναι χειρότερη από ποτέ

Θα απαντήσω εγώ εν συντομία  στον Νικολαΐδη. Κατά τη διάρκεια των 2 περιόδων διακυβέρνησης του μητσοτάκη έχουν γίνει αυτά: 

Από άποψη οχημάτων τα θερμικά λεωφορεία ενισχύθηκαν με διάφορους  τρόπους με οχήματα .Τα  τρόλλεϋ ΔΕΝ πήραν ούτε ένα όχημα . Και είναι γνωστή η ιστορία ότι τα ηλεκτρικά που ήρθαν προορίζονταν αν όχι να αντικαταστήσουν τα τρόλλεϋ τουλάχιστον να τα ενισχύσουν . Κάτι το οποίο δεν έγινε ΠΟΤΕ . 

Από άποψη οδηγών ο μητσοτάκης κρατάει πολύ χαμηλά τους μισθούς στον ΟΣΥ , ώστε οι οδηγοί να φεύγουν από αυτόν. Ξεκίνησε η διαδικασία επιλογής των 190 οδηγών  οπότε θα καλυφθεί το κενό των 910 οδηγών - προσεχώς .

ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Ερώτηση Αναστάσιου Νικολαΐδη, Βουλευτή Δράμας ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής

Κύριε Υπουργέ, 

Η κατάσταση με τις αστικές συγκοινωνίες στην Αθήνα και ειδικά όσον αφορά τις οδικές συγκοινωνίες με λεωφορεία και τρόλλεϋ είναι χειρότερη από ποτέ, καθώς οι πολίτες υφίστανται καθημερινά τεράστια ταλαιπωρία και αναγκάζονται να υπομένουν για τις μετακινήσεις τους σημαντικές καθυστερήσεις που μειώνουν δραστικά τον ελεύθερό χρόνο τους. 

Τα λεωφορεία θεωρούνται από τους πολίτες ως ο πλέον αναξιόπιστος τρόπος μετακίνησης, ενώ επιπροσθέτως ούτε τα  τρόλλεϋ προσφέρουν σιγουριά ως προς την έγκαιρη μετακίνηση, καθώς τα δρομολόγια τους είναι αρκετά αραιά. 

Ειδικότερα, όσον αφορά τα λεωφορεία και τα τρόλλεϋ , οι πολίτες καλούνται να αντιμετωπίσουν σε καθημερινή βάση τραγελαφικές καταστάσεις με προγραμματισμένα δρομολόγια που δεν πραγματοποιούνται, οχήματα που χάνονται από την εφαρμογή τηλεματικής και καθυστερήσεις που πολύ συχνά ξεπερνούν ακόμη και τη μία ώρα. Αντίστοιχες αναμονές που φτάνουν τη μία ώρα, ακόμη και σε πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας σημειώνονται και στα τρόλλεϋ , των οποίων τα δρομολόγια έχουν μειωθεί σημαντικά. 

Ως κύρια αιτία της υποβάθμισης των οδικών συγκοινωνιών και της υπέρμετρης ταλαιπωρίας που υφίστανται οι πολίτες κατά τις μετακινήσεις του με λεωφορεία και τρόλεϊ, είναι η αδυναμία κάλυψης όλων των βαρδιών από οδηγούς, με αποτέλεσμα να παρέχονται υποβαθμισμένες υπηρεσίες και να προκαλούνται σημαντικά προβλήματα τα οποία αναγκάζονται να υπομένουν οι χρήστες των οδικών συγκοινωνιών. 

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, σε μία εργάσιμη ημέρα προγραμματίζεται να εκτελούνται 2.300 βάρδιες σε λεωφορεία και τρόλεϊ. Ωστόσο, μόλις 1.600 βάρδιες επανδρώνονται κανονικά, ενώ 230 βάρδιες καλύπτονται με ρεπό δεδουλευμένων. Αυτό σημαίνει ότι συνολικά εκτελούνται 1.830 βάρδιες, μένοντας 470 βάρδιες ανεκτέλεστες. Η έλλειψη αυτή οδηγεί σε σημαντικά κενά εξυπηρέτησης, με αποτέλεσμα οι πολίτες να υφίστανται υπέρμετρες αναμονές και να περιμένουν για ώρες στις στάσεις. 

Παράλληλα, το σύστημα του ΟΑΣΑ υποδεικνύει ότι για την κάλυψη των δρομολογίων απαιτούνται 3.300 οδηγοί, ενώ σήμερα υπάρχουν μόλις 2.390. Δηλαδή, υπάρχει έλλειψη 910 οδηγών, γεγονός που επηρεάζει άμεσα και αρνητικά την εκτέλεση των δρομολογίων. 

Δεδομένου ότι η σημαντική έλλειψη οδηγών λεωφορείων και τρόλλεϋ αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την αδυναμία κάλυψης όλων των βαρδιών. 

Δεδομένου ότι είναι ανεπίτρεπτο να συνεχίζεται η άκρως προβληματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες για τις μετακινήσεις τους χρησιμοποιώντας τις οδικές συγκοινωνίες, αναγκαζόμενοι να υφίστανται τεράστιες καθυστερήσεις με δρομολόγια που δεν εκτελούνται όπως πρέπει. 

Δεδομένου ότι δικαιολογίες όπως έκτακτες βλάβες σε οχήματα, έντονη κίνηση σε οδικές αρτηρίες, κλείσιμο δρόμων λόγω έργων και πραγματοποίηση συγκεντρώσεων – πορειών, δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση το μέγεθος του προβλήματος. 

 

 

 

 

 

 

Που πας ρε ... Καραμήτρο;

Ο Υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών προσπάθησε σήμερα (16/1) να διαφημίσει το νέο ανέπαφο σύστημα πληρωμής των εισιτηρίων σε όλα τα ΜΜΜ του ΟΑΣΑ μέσω τραπεζικής κάρτας. 

Μόνο που το μηχάνημα είχε άλλη διάθεση και δεν επικύρωσε την τραπεζική κάρτα του υφυπουργού Μεταφορών και Υποδομών και μάλιστα σε ζωντανή σύνδεση.

Το μηχάνημα επικύρωσης «κοκκίνησε» και ο υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών έμεινε με τη… διαφήμιση στα χέρια.

Oι καθυστερήσεις δίνουν και παίρνουν ... στο υπουργείο μεταφορών

Με τον αραμπά έρχονται και τα καινούργια λεωφορεία φυσικού αερίου. Αν και σε δηλώσεις της η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών επιμένει ότι ως το καλοκαίρι θα έχουμε συνολικά 950 νέα οχήματα στους δρόμους της Αθήνας, οι καθυστερήσεις δίνουν και παίρνουν. 

Έτσι, ούτε η συμφωνία για την παραχώρηση στην κοινοπραξία έξι ΚΤΕΛ και δύο ταξιδιωτικών πρακτορείων έχει ενεργοποιηθεί για τη Δυτική Αττική, με αποτέλεσμα ο ΟΑΣΑ να καταφεύγει σε συμπληρωματική σύμβαση με τα ΚΤΕΛ Κορινθίας ως τα τέλη Απριλίου, κόστους 5,72 εκατ. ευρώ, αλλά και η σύμβαση με τους Ιταλούς για τα 200 ολοκαίνουργια CNG οχήματα, 12 μέτρων, καθυστερεί. 

Ήδη, το υπουργείο ενέκρινε τη μεταβολή του συμβατικού χρόνου παράδοσης των οχημάτων από τη Menarini (Industria Italiana Autobus), που θα ξεκινήσουν να έρχονται σταδιακά από τον Απρίλιο και τα τελευταία 69 ορίζεται πως θα φτάσουν τον Ιούλιο. Με τις απαραίτητες διαδικασίες εκτελωνισμού και δοκιμών, ας πούμε καλό χειμώνα.

 

 Επίμονος Κηπουρός 15/1/2025

Γιατί τα ΜΜΜ μας βγάζουν τον χειρότερο μας εαυτό;

Οι περισσότεροι κάτοικοι της Αθήνας, όσοι τουλάχιστον δεν είναι σε θέση να μετκινηθούν με ΙΧ ή δεν έχουν την τύχη να δραστηριοποιούνται κοντά στα σπίτια τους, αναγκάζονται κάποια στιγμή να πάρουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ).

Περιμένοντας λοιπόν το πρωινό λεωφορείο, κοιτάζοντας το κινητό τους ή φορώντας τα ακουστικά και παίζοντας στο τέρμα μουσική για να πνίξουν τους ήχους της πόλης, περνάνε από το μυαλό τους πολλές σκέψεις. 

Κάποιες από αυτές είναι «ελπίζω να μην αργήσει πάλι το λεωφορείο», «ελπίζω να βρω να κάτσω», «ελπίζω να μην είναι τίγκα» ή «πόσο να πάει ένα ταξί;». 

Αλλά ακόμα κι όταν έρθει το λεωφορείο, πολύ συχνά με καθυστέρηση ή με δρομολόγια τόσο αραιά που είναι αδύνατον να μην είναι οι επιβάτες στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες, άλλες σκέψεις μπορεί να περιλαμβάνουν «γιατί πάει τόσο αργά;», «γιατί κάθεται τόσο κοντά μου αυτός;», «ελπίζω να μην μπει ελεγκτής» και πολύ συχνά…«μισώ τα ΜΜΜ». 

Και όλη αυτή η δυσφορία, η καθυστέρηση και η έλλειψη άνεσης έρχονται συχνά να προστεθούν στα νεύρα και την κακή διάθεση της καθημερινότητας. 

Είτε πρόκειται για οργή με τους ανθρώπους που δεν κατεβαίνουν αρκετά γρήγορα από το μετρό, είτε άτομα που καταλαμβάνουνε τη διπλανή θέση με την τσάντα τους, είτε για άντρες που κάνουν «manspreading» αδιαφορώντας για τον προσωπικό μας χώρο, φαίνεται ότι πολύ συχνά στα ΜΜΜ η ανοχή πάει περίπατο. 

 Γιατί όμως τόσοι πολλοί από εμάς αισθανόμαστε έτσι; 

Η απάντηση, όπως φαίνεται, βρίσκεται βαθιά στην ψυχολογία μας, σε μια συμπεριφορά που οι ψυχολόγοι ονομάζουν «μη κοινωνική παροδική συμπεριφορά». 

«Τα μέσα μαζικής μεταφοράς μπορούν να βγάλουν τον χειρότερο εαυτό μας, καθώς συχνά έχουμε να κάνουμε με συνθήκες αιχμής γεμάτα λεωφορεία ή τρένα και ουρές ανθρώπων. Αυτό είναι αγχωτικό – ειδικά αν έχουμε αργήσει», λέει η Δρ Sarah Brewer, ιατρική διευθύντρια του Healthspan. 

«Οι ψυχολόγοι έχουν αναφερθεί σε αυτό ως ‘μη κοινωνική παροδική συμπεριφορά’ – είμαστε περιτριγυρισμένοι από αγνώστους που δεν χρειάζεται να εντυπωσιάσουμε και πιθανώς δεν θα ξαναδούμε ποτέ, οπότε η φυσική μας απογοήτευση από τον συνωστισμό και τον κλειστό χώρο βγαίνει προς τα έξω». 

Συνεχίζει: «Αποσυντονιζόμαστε κοινωνικά και μπορούμε να ενεργήσουμε με τρόπους που δεν θα διανοούμασταν να κάνουμε σε άλλες καταστάσεις, σπρώχνοντας και στριμώχνοντας για να ξεφύγουμε από το πλήθος και να βρούμε λίγο προσωπικό χώρο. Αυτό μας οδηγεί επίσης στο να προσπαθούμε να ‘καπαρώσουμε’ τη θέση δίπλα μας στο λεωφορείο ή το τρένο και να λαμβάνουμε μέτρα για να εμποδίσουμε κάποιον άλλο να καθίσει εκεί». 

Ο Dr. Mark Winwood, διευθυντής ψυχολογικών υπηρεσιών στην Axa PPP Healthcare, συμφωνεί, αναφερόμενος σε μια άλλη έννοια που ονομάζεται «αποϊδρυματοποίηση», η οποία μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του εαυτού μας. 

«Η αντίδρασή μας στο στρες συνδέεται συχνά με την εμπειρία της απειλής – και η φυσική μας αντίδραση στην απειλή μπορεί να σημαίνει ότι μπορούμε να γίνουμε πιο επιθετικοί σε αυτές τις καταστάσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς», εξηγεί. 

«Από ψυχολογικής άποψης, σε αυτές τις καταστάσεις συνήθως περιβάλλεστε από αγνώστους, και έτσι υπάρχει μια αίσθηση ανωνυμίας. Η λεγόμενη αποϊδρυματοποίηση αναφέρεται στην απώλεια της αυτογνωσίας και, μαζί με αυτήν, της ατομικής υπευθυνότητας. Γεννιέται από την αντίληψη ότι είσαι υπεράνω πάσης μομφής, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πιο επιθετική συμπεριφορά». 

Πρόβλημα αποξένωσης; 

Εν τέλει εκείνη τι στιγμή δεν νοιώθουμε καμία αίσθηση ευθύνης και δεν θεωρούμε ότι είμαστε υπόλογοι απέναντι στα άτομα που μας περιτριγυρίζουν. 

Αυτό συνδυάζεται τέλεια με την αλλοτριωμένη και αστικοποιημένη νοοτροπία και τις κακής ποιότητας υποδομές που προκαλούν εκνευρισμό και δυσανασχέτηση. 

Οπότε απ’ ότι φαίνεται το πρόβλημα είναι πού βαθύτερο. 

Έτσι όταν κάποιος μας πατήσει το πόδι στο λεωφορείο καλύτερα ας πάρουμε μία βαθιά ανάσα, και ας κρατήσουμε την ενέργεια μας για να αντιμετωπίσουμε τα πιο σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας.

 

 Πηγή Τα Νέα