Σηκώνεται το πρωί, βάζει το μέικ απ και το κραγιόν της και
έπειτα τη στολή του οδηγού του ΟΑΣΘ. Η Ελένη Πόρτικα βρίσκεται στο βολάν
του αστικού λεωφορείου με αριθμό 879 στη γραμμή 10 τα τελευταία 23
χρόνια, ούσα μία από τις πρώτες γυναίκες οδηγούς λεωφορείου στην Ελλάδα.
Η πείρα της επισκιάζει την αντίστοιχη πολλών ανδρών. Με εκατομμύρια χιλιόμετρα στο προηγούμενο «κοντέρ» της, η οδήγηση λεωφορείου του ΟΑΣΘ αποτελούσε το όνειρό της, όπως λέει στη «δημοκρατία», καθώς μεγάλωσε σε οικογένεια με πατέρα και αδέρφια οδηγούς νταλίκας!
«Πριν μπω πίσω από το τιμόνι του ΟΑΣΘ, οδηγούσα νταλίκα και έβγαινα στο εξωτερικό, κάνοντας πολυήμερα δρομολόγια. Το έχω φάει το... τιμόνι με το κουτάλι!» αναφέρει η κ. Πόρτικα.
Ηταν αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η κ. Πόρτικα κάθισε στο «κόκπιτ» λεωφορείου. «Ηταν πολύ σπάνιο φαινόμενο για τους επιβάτες, πολύ ξένο. Εβλεπα στη στάση επιβάτες με ανοιχτά στόματα, με κοιτούσαν σαν να είμαι εξωγήινη» θυμάται.
Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, η καθημερινή επαφή οδήγησε σε αμοιβαίες συμπάθειες και γνωριμίες. «Οι σταθεροί επιβάτες με πλησίασαν με τον καιρό και μου έπιαναν την κουβέντα. Με ρωτούσαν πώς αποφάσισα να κάνω αυτήν τη δουλειά, τις ημέρες που έλειπα με ρεπό με έψαχναν, αναπτύχθηκε μια ανθρώπινη επαφή» αναφέρει η κ. Πόρτικα.
Δεν έλειψαν βέβαια και οι επιβάτες που είδαν το φύλο της σαν «κόκκινο» πανί. «Μια φορά ένας μεθυσμένος ήρθε και άρχισε να με βρίζει. Επενέβησαν επιβάτες, τον κατέβασαν και έσπασε τους υαλοκαθαριστήρες του λεωφορείου. Στην αρχή της σταδιοδρομίας μου ένας οδηγός ταξί μού είπε και την κλασική ατάκα να πάω να πλύνω πιάτα, αλλά φυσικά δεν έδωσα σημασία» θυμάται με πίκρα.
Η «σοφερίνα» της Θεσσαλονίκης δίνει καθημερινά «μάχη» στη ζούγκλα των δρόμων. «Δεν έχω τρακάρει ποτέ. Ωστόσο είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Κουβαλάμε ανθρώπινες ζωές. Οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση» υπογραμμίζει και συμπληρώνει: «Υπάρχουν ημέρες που λόγω των διπλοπαρκαρισμένων ένα δρομολόγιο που διαρκεί 40 λεπτά, μπορεί να κάνει έως και μιάμιση ώρα»!
Αριστείδης Μάτιος
http://www.dimokratianews.gr/
Η πείρα της επισκιάζει την αντίστοιχη πολλών ανδρών. Με εκατομμύρια χιλιόμετρα στο προηγούμενο «κοντέρ» της, η οδήγηση λεωφορείου του ΟΑΣΘ αποτελούσε το όνειρό της, όπως λέει στη «δημοκρατία», καθώς μεγάλωσε σε οικογένεια με πατέρα και αδέρφια οδηγούς νταλίκας!
«Πριν μπω πίσω από το τιμόνι του ΟΑΣΘ, οδηγούσα νταλίκα και έβγαινα στο εξωτερικό, κάνοντας πολυήμερα δρομολόγια. Το έχω φάει το... τιμόνι με το κουτάλι!» αναφέρει η κ. Πόρτικα.
Ηταν αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η κ. Πόρτικα κάθισε στο «κόκπιτ» λεωφορείου. «Ηταν πολύ σπάνιο φαινόμενο για τους επιβάτες, πολύ ξένο. Εβλεπα στη στάση επιβάτες με ανοιχτά στόματα, με κοιτούσαν σαν να είμαι εξωγήινη» θυμάται.
Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, η καθημερινή επαφή οδήγησε σε αμοιβαίες συμπάθειες και γνωριμίες. «Οι σταθεροί επιβάτες με πλησίασαν με τον καιρό και μου έπιαναν την κουβέντα. Με ρωτούσαν πώς αποφάσισα να κάνω αυτήν τη δουλειά, τις ημέρες που έλειπα με ρεπό με έψαχναν, αναπτύχθηκε μια ανθρώπινη επαφή» αναφέρει η κ. Πόρτικα.
Δεν έλειψαν βέβαια και οι επιβάτες που είδαν το φύλο της σαν «κόκκινο» πανί. «Μια φορά ένας μεθυσμένος ήρθε και άρχισε να με βρίζει. Επενέβησαν επιβάτες, τον κατέβασαν και έσπασε τους υαλοκαθαριστήρες του λεωφορείου. Στην αρχή της σταδιοδρομίας μου ένας οδηγός ταξί μού είπε και την κλασική ατάκα να πάω να πλύνω πιάτα, αλλά φυσικά δεν έδωσα σημασία» θυμάται με πίκρα.
Η «σοφερίνα» της Θεσσαλονίκης δίνει καθημερινά «μάχη» στη ζούγκλα των δρόμων. «Δεν έχω τρακάρει ποτέ. Ωστόσο είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Κουβαλάμε ανθρώπινες ζωές. Οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση» υπογραμμίζει και συμπληρώνει: «Υπάρχουν ημέρες που λόγω των διπλοπαρκαρισμένων ένα δρομολόγιο που διαρκεί 40 λεπτά, μπορεί να κάνει έως και μιάμιση ώρα»!
Αριστείδης Μάτιος
http://www.dimokratianews.gr/
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.