Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία δεν συμβαίνει τίποτα δημιουργικό.
Ή, αν συμβαίνει κάτι δημιουργικό, το ξέρουν λίγοι και μας το κρατάνε μυστικό.
Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα σέρνονται σε μια αέναη επανάληψη του θλιβερού εαυτού τους, και το μόνο που καταφέρνουν είναι να θυμίζουν κάποιους από τους λόγους που οδήγησαν την χώρα σε κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία.
Την κούραση την διαπιστώνεις και στους επαγγελματίες της «χαράς» και της «ευτυχίας». Σέρνονται κι αυτοί.
Επίσης, οι επαγγελματίες «φωνακλάδες» της πολιτικής και της δημοσιογραφίας μοιάζουν βαριεστημένοι. Ούτε έναν πειστικό καυγά δεν μπορούν να κάνουν πια. Είναι να τους λυπάσαι.
Κούραση, κούραση, κούραση.
Κουράζονται οι άνθρωποι. Και –χωρίς να θέλω να αδικήσω ή να υποτιμήσω τους αγώνες ανθρώπων που βασανίστηκαν και υπέφεραν-, οι άνθρωποι δεν είναι ανάγκη να είναι στην εξορία και να σπάνε πέτρες για να κουραστούν.
Μια χαρά κουράζεσαι και στην εξορία της Κυψέλης. Όλα στο μυαλό είναι.
Αυτό που σε κουράζει είναι η μοναξιά.
Αυτό που σε κουράζει είναι η απουσία ορίζοντα και προοπτικής.
Αυτό που σε κουράζει είναι όταν κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη.
Αυτό που σε κουράζει είναι όταν δεν υπάρχει αγάπη.
Υπάρχουν πάρα πολλοί κουρασμένοι άνθρωποι.
Είναι αυτή η κούραση που σε οδηγεί να κάνεις συνέχεια τα ίδια πράγματα και τα ίδια λάθη.
Σε οδηγεί στο σπίτι σου, στο μικρόκοσμό σου, στο θάνατο.»
Άντε και καλή ψυχή!
(Αυτή η κούραση με βοήθησε να πάρω μια σημαντική απόφαση. Άρα, χρήσιμη.)
Πηγή
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.
tag"s
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.
