Μαρία Κατσουνάκη
Όποιος δεν έχει κάνει τη διαδρομή Πειραιάς – Κηφισιά με το τρένο, σε συνθήκες καύσωνα, χάνει κρίσιμες πληροφορίες τόσο για την πόλη στην οποία ζει όσο και για τον καύσωνα.
Μπορεί η διατύπωση να φαίνεται αφοριστική, εξάλλου καθημερινά, στο αδιανόητο μποτιλιάρισμα των δρόμων και στις συμπεριφορές των οδηγών, αποτυπώνεται, επίσης, ένας ακριβής χάρτης της ανθρωπογεωγραφίας της πρωτεύουσας.
Όμως ο ηλεκτρικός προσφέρει, μέσα σε λιγότερο από μία ώρα, μια αξιοσημείωτη πύκνωση. Διαφέρει η κοινωνική προέλευση ανάμεσα στις δύο αφετηρίες και τέρματα: όσων επιβιβάζονται από την Κηφισιά και από τον Πειραιά· ανάλογα με την ώρα της ημέρας διαμορφώνεται μέσα στο τρένο ένα άλλο τοπίο ηλικιακό και ταξικό.
Μετανάστες εργαζόμενοι, τουρίστες, καλοστεκούμενοι μεσήλικες του ιδιωτικού τομέα, νέοι άνθρωποι, μεικτές παρέες μαθητών, μαύροι και λευκοί που μιλούν τα ίδια ελληνικά, πλήρως ενταγμένοι, αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού «οικοσυστήματος».
Αργά το μεσημέρι η αποβάθρα στην Κηφισιά γεμίζει από μετανάστες, άνδρες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, γυναίκες από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που μόλις έχουν τελειώσει δουλειές σε σπίτια, επιχειρήσεις ή φύλαξη πασχόντων. Μιλούν μεταξύ τους ή σιωπούν παρακολουθώντας βιντεάκια στο TikTok, στη γλώσσα τους, κάποιοι κλείνουν τα μάτια εξαντλημένοι.
Η συντριπτική πλειονότητα αποβιβάζεται στα Κάτω Πατήσια και στην Αττική. Εκεί γύρω κατοικούν. Είναι όσοι στηρίζουν σιωπηλά την ελληνική συνθήκη ζωής. Δεν θα την πούμε μόνο οικονομία. Δεν θα τους πούμε λαθραίους.
Στους ενδιάμεσους σταθμούς αναμειγνύονται όλες οι φυλές – ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η τουριστική και η πολυπολιτισμική Αθήνα, στο εύρος της πιο παλιάς (από τον 19ο αιώνα) γραμμής της, ανταλλάσσουν βλέμματα καχύποπτα ή αλληλέγγυα. Ο εξαερισμός δεν επαρκεί, τα βαγόνια λερά, η δυσοσμία, ενίοτε, ασφυκτική.
Μέσα στους 24 σταθμούς αυτής της διαδρομής –τι κρίμα, αλήθεια, που δήμαρχοι και πολιτικοί δεν επιβιβάζονται έστω και για αναγκαία κοινωνιολογική παρατήρηση– χιλιάδες άνθρωποι και συναισθήματα μετακινούνται.
Τις ημέρες της μεγάλης ζέστης βλέπεις τα πρόσωπα πολύ καταπονημένα. Με πιο ακριβό ή φθηνό ντύσιμο, όλοι και όλα «λιώνουν» το ίδιο μέσα στον θερμικό θόλο. Μια ιδιότυπη ισότητα επιβάλλουν οι υψηλές θερμοκρασίες στα βαγόνια.
Η γραμμή Πειραιάς – Κηφισιά είναι κεντρική αρτηρία της κοινωνίας και της πόλης, ζωτικής σημασίας. Είτε τη «βλέπουμε» είτε όχι.
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.
tag"s
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
