Από τον Απρίλιο, ένα ένα τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων νέας γενιάς, καταρρέουν από την ζέστη του Ελληνικού ήλιου.
Κατασκευασμένα στην Φινλανδία, δεν είχαν τις κατάλληλες προδιαγραφές για να αντέξουν τις συνθήκες του μεσογειακού κλίματος, και είναι απορίας άξιον πως κέρδισαν την διαγωνιστική διαδικασία για την ανάληψη του έργου. Δηλώνουν πως η λύση είναι απλά να αλλάξεις το κολλημένο ρολό με ένα άλλο, που όμως απαιτεί επίσκεψη τεχνικού 4 φορές την ημέρα, στο οποίο δεν δύνανται να ανταπεξέλθουν.
Έτσι, στους περισσότερους σταθμούς, δεν είναι δυνατή η έκδοση εισιτηρίων, αλλά μόνο η επαναφόρτιση! Κάποιοι τρέχουν στο μηχάνημα του απέναντι ρεύματος, αλλά ανακαλύπτουν ότι ΟΛΑ τα μηχανήματα είναι εκτός λειτουργίας.
Σημειωτέον ότι τα εισιτήρια αυτά εξυπηρετούν όχι μόνο τις γραμμές του ΗΣΑΠ και του ΜΕΤΡΟ, αλλά και τα λεωφορεία και τρόλει. Έτσι, δεκάδες χιλιάδες επιβάτες, μένουν χωρίς εισιτήριο, και κανένα τρόπο να εκδώσουν αλλιώς, αφού τα ταμεία στους σταθμούς πλέον είναι κλειστά, δεν έχουν προσωπικό! Παλιότερα υπήρχε η δυνατότητα να αγοράσεις εισιτήριο στα περίπτερα (αν ήσουν σε περιοχή όπου η στάση μετρό είναι χιλιόμετρα μακριά), αλλά πλέον πρέπει να πας – πώς άραγε?- και να βγάλεις εισιτήριο στον κοντινότερο σταθμό τρένου, ή σε ελάχιστα σημεία και πλατείες που υπάρχει πωλητής. Ο ΟΑΣΑ δεν εχει προβεί σε καμια ανακοίνωση στην επισημη σελίδα τους, σε μια προσπαθεια να αποκρύψουν το πρόβλημα.
Υπολογίστε λοιπόν, πόσα εισιτήρια χάνονται καθημερινά? Τι τρύπα δημιουργείται στα έσοδα ? Διότι κάποιος λόγω βιασύνης να προλάβει το τρένο, και την μετάπειτα ανταπόκριση με λεωφορείο, για να πάει στην δουλειά του εγκαίρως για να μην απολυθεί, ίσως και να το τολμήσει μια φορά να μπει χωρίς εισιτήριο… σαν «απόβρασμα»…. Στην επιστροφή όμως τι θα κάνει? Θα πάρει ταξί. Εξανεμίστηκε το ημερομίσθιο των 13 ευρώ που παίρνει ο σημερινός πτυχιούχος εργαζόμενος υπάλληλος.
«Να πάρετε κάρτα κύριε».. λέει κάποιος εξυπνάκιας πάντοτε. Η κάρτα όμως, δεν είναι συμφέρουσα για αυτούς που δεν κάνουν πολλές διαδρομές, και για την έκδοση της, πρέπει να αφιερώσεις σε δύο δόσεις, τουλάχιστον 4 ώρες, σε ουρές και σε φωτογραφεία κλπ.
Έστω ότι την βγάζεις. Χρυσοπληρώνεις μια κάρτα για ΜΜΜ που έχουν εξωφρενικά ελάχιστα δρομολόγια στα οποία μέσα είσαι σαν στοιβαγμένος σε κονσέρβα με σαρδέλες, πενταβρώμικες στάσεις, και που τελικώς σε κάνουν να αισθάνεσαι ηλίθιος που για να μην χαρακτηριστείς «απόβρασμα» βγάζεις εισιτήριο, την στιγμή που οι ελεγκτές (όταν θυμηθούν να βγουν παγανιά) , δεν ελέγχουν κάποιες συγκεκριμένες φυλές για το αν έχουν ακυρώσει εισιτήριο από φόβο μην τους κυνηγήσουν οι ΜΚΟ!
Μπροστά στα μάτια των υπάλληλων σεκιούριτι, οι εν λογω προστατευόμενοι των ΜΚΟ μαζεύονται ανά δεκάδες, και μόλις περάσεις εσύ με το εισιτήριο, περνούν από πίσω σου. Δεν τους μιλά κανείς, δεν τους ελέγχει κανείς. Κι όμως, εσένα λένε μετά απόβρασμα που δεν βρήκες εισιτήριο στα χαλασμένα μηχανήματά τους, και δεν είχες και χρήματα για ταξί, και αναγκάστηκες να κανείς κι εσύ το λαθραίο σου ταξίδι, μην τυχόν και χάσεις τη δουλειά σου, ή το ραντεβού στον γιατρό που έκλεισες μέσω ιντερνετ εδώ και καιρό για το πρόβλημα υγείας σου…. Γιατί εσύ βεβαίως δεν έχεις προτεραιότητα στα νοσοκομεία όπως έχουν οι προστατευόμενοι των ΜΚΟ που πάνε χωρίς ραντεβού και παρακάμπτουν όλη την ουρά με συνοδεία αστυνομικού και πληρωμένο από την PRAKSIS ταξί που τους περιμένει απ ’εξω για να μην ταλαιπωρηθούν με τα ΜΜΜ, όπως εσύ το απόβρασμα.
Είσαι απόβρασμα εσύ που το έκανες μια φορά γιατί πήραν το μηχάνημα με την καλύτερη μίζα, είσαι απόβρασμα γιατί απέλυσαν όλους τους ταμίες και δεν έχεις άλλο τρόπο να βγάλεις εισιτήριο. Είσαι απόβρασμα, γιατί δέχεσαι την επίπτωση την κοινωνικής ανισότητας στωικά, και δεν μιλάς, γιατί πάντα ήσουν και θα είσαι αλληλέγγυος, γιατί είσαι καλός άνθρωπος. Αλλά πώς να ανεχθείς να σε αποκαλούν απόβρασμα, άνθρωποι που δεν έχουν χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ σχεδόν ποτέ, και που έχουν τον σοφέρ και την λιμουζίνα τους, που δεν ψάχνουν στο σκοτάδι τους χειμώνες ένα εισιτήριο χιλιόμετρα μακριά, για να ξαναγυρίσουν πάλι στην στάση του λεωφορείου να τους πάει να δουν την άρρωστη μητέρα στο πατρικό.
Όμως δεν είναι αποβράσματα εκείνοι που μπαίνουν κατά δεκάδες χωρίς εισιτήριο με τις ευχές των ΜΚΟ, που οι ελεγκτές τρέμουν να τους ελέγξουν, που δημιουργούν ζημία στα έσοδα, και αναγκάζονται λόγω μειωμένων εισπράξεων να μειώσουν κι άλλο τα δρομολόγια γιατί πραγματικά δεν αρκούν τα χρήματα. Και πώς να βγουν όταν τα 2/3 αυτών που βρίσκονται στα τρένα, είναι προστατευόμενοι, και μόλις το 1/3 πληρώνει για την μετακίνηση όλων? Όπως το 1/3 πληρώνει και για την περίθαλψη όλων, όπως το 1/3 πληρώνει για την εκπαίδευση όλων.
Φροντίστε λοιπόν πρώτα να διασφαλίσετε ότι τα εκδοτήρια λειτουργούν, βάλτε προσωπικό στα ταμεία ως εναλλακτική, κάνετε παρατήρηση στους ελεγκτές σας, και πείτε τους να ελέγχουν όχι μόνο στο Σύνταγμα, αλλά και στα Κάτω Πατήσια, και στην Αττική, κλπ, βάλτε εκδοτήρια σε κάθε απομακρυσμένη στάση λεωφορείου, και αφήστε τους χαρακτηρισμούς……
ΠΗΓΗ
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.
tag"s
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ.
