Του ΑΝΤΩΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Παρά τη διάσπαση της ΠΑΣΚΕ και την αλλαγή των ενδοπαραταξιακών συσχετισμών στη ΔΑΚΕ, ο μόνος εφικτός συνδυασμός για το σχηματισμό διοίκησης είναι η συνεργασία των δύο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο... Στο τρίτο κρισιμότερο και κατά σειρά 35ο συνέδριό της εισέρχεται την ερχόμενη Πέμπτη η ΓΣΕΕ, μέσα σε ένα κλίμα έντονης αμφισβήτησης για το ρόλο και τη θέση των συνδικάτων σήμερα. Τον τόνο δίνει η «μάχη της καρέκλας», η διανομή των εδρών, στις οποίες θα επιδοθούν οι 450 σύνεδροι, η διάσπαση της ΠΑΣΚΕ, οι εσωτερικές διεργασίες και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών στη ΔΑΚΕ, αλλά και η διαμάχη μεταξύ των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ.
Τα «σκληρά παιχνίδια» και οι ζυμώσεις στο εσωτερικό των παρατάξεων είναι έντονα, εν όψει των ανακατατάξεων που δρομολογεί η εκλογή της νέας διοίκησης, η οποία σε μεγάλο βαθμό αναμένεται να είναι ανανεωμένη.
Η ΠΑΣΚΕ
Στην ΠΑΣΚΕ από τον περασμένο Ιανουάριο είχαν ξεκινήσει οι διεργασίες, με στόχο την απομάκρυση του Γιάννη Παναγόπουλου από τη Γραμματεία της παράταξης, την αλλαγή προσώπου αλλά και πολιτικής. Μέσα από παρασκηνιακές διεργασίες 50 ημερών, τελικά ο κ. Παναγόπουλος κατάφερε να ελέγξει την πλειοψηφία των στελεχών που στηρίζουν τον κεντρικό πυρήνα της παράταξης και να διασφαλίσει την παραμονή του στην κορυφή της πυραμίδας, με αποτέλεσμα να διεκδικεί 15-17 έδρες από τις 22 που είχε με την απερχόμενη διοίκηση.
Το αριστερό ρεύμα, αλλά και την άλλη άποψη φάνηκε να εκφράζει ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος ήταν ο μόνος που εκφράστηκε ανοιχτά κατά του κ. Παναγόπουλου και στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ ζήτησε ευθέως την παραίτηση της ηγετικής ομάδας της Συνομοσπονδίας. Μέχρι πρότινος ο κ. Παναγόπουλος θεωρούσε ότι θα «μάζευε» τους αντιρρησίες, οι οποίοι δεν θα προχωρούσαν στην ολοκλήρωση της «απειλής» για διάσπαση. Και ο μόνος που θα κατέβαζε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο θα ήταν ο κ. Φωτόπουλος, ώστε να εκλέξει μόνο τον εαυτό του.
ΕΜΕΙΣ
«Θα θέλανε να είμαι μόνος μου ώστε να λένε ο τρελός του χωριού», δηλώνει στην «Ε» ο Νίκος Φωτόπουλος, σημειώνοντας ότι «δεν θέλω να με γράφει το βιβλίο αυτών που γονάτισαν».
Ωστόσο το αντίπαλο σκηνικό είχε στηθεί από την ηγετική ομάδα του ΕΜΕΙΣ (Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων), οι οποίοι αφού δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε παραίτηση τον κ. Παναγόπουλο, προχώρησαν την περασμένη εβδομάδα σε καταστατικό συνέδριο στη Χαλκίδα και στην ιδρυτική διακήρυξη νέας παράταξης.
Ετσι στη συλλογική ηγεσία συμμετέχουν άλλοι 6 κορυφαίοι συνδικαλιστές: η Σ. Σαλουφάκου (πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Αθήνας), ο Ν. Ορφανός (πετρέλαια), ο Μ. Κουρουτός (πρόεδρος ΟΙΕΛΕ), η Μ. Στεκουλέα (ΟΥΙΕ), ο Ν. Κουλουμπαρίτσης (ΟΑΣΑ, ο γνωστός συνδικαλιστής που «φαγώθηκε» το 2010, όταν ανέβαινε πάνω στα λεωφορεία και κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) και ο Σ. Μπασινάς (Ε. Κ. Χαλκίδας).
Οι ανωτέρω, ελέγχοντας το 22,6% των συνέδρων της ΠΑΣΚΕ, ξεκινούν από μια καλή αφετηρία και θα επιχειρήσουν να προσαρτίσουν και άλλα στελέχη, ώστε έχοντας διασφαλίσει τις 4 έδρες, να πετύχουν και 5η έδρα.
Πάντως, ο κ. Παναγόπουλος, έχοντας στο πλευρό του το «σκληρό πυρήνα» των εκλεγμένων στο δ.σ. της ΓΣΕΕ, όπως τους Φίλιππα Θωμά (ΕΛΤΑ), Βαγγέλη Μουτάφη (ΕΥΔΑΠ), Γιώργο Κωσταντινόπουλο (Εμπορική Τράπεζα), Στάθη Ανέστη (ΟΤΕ), Ν. Ηλιόπουλο (Ε.Κ. Ελευσίνας), Θαν. Δανούση (ναυπηγεία), Γ. Στεφανόπουλο (μέταλλο), Κ. Καραγεωργόπουλο, Γ. Γεωργακόπουλο (λιμάνι) και Λίλα Δημητριάδη (Εθνική Τράπεζα), Παν. Τσαραμπουλίδη (Ε.Κ. Θεσ/νίκης), ετοιμάζει την αντεπίθεσή του, η οποία σχετίζεται με την ανανέωση προσώπων λόγω συνταξιοδότησης παλιών συνδικαλιστών και έχει υποσχεθεί σε ουκ ολίγους. Μεταξύ αυτών, οι Θανάσης Λεβέντης (ΟΣΕ), Απόστολος Ραυτόπουλος (ΕΘΕΛ), οι οποίοι κράτησαν αντιμνημονιακή στάση χωρίς να φύγουν από την παράταξη. Ερωτηματικό παραμένει η στάση του Ανδρέα Κολλά, ο οποίος έφυγε από την ΠΑΣΚΕ, δηλώνοντας ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπαίνει στο ψηφοδέλτιο και δηλώνει ανοιχτός σε συνεργασίες, ενώ συνταξιοδοτείται και ο Μανώλης Κοντοπάνος.
Η ΔΑΚΕ
Στη ΔΑΚΕ μπαίνει το θέμα αν θα επικρατήσει ο γραμματέας Νίκος Κιουτσούκης, μετά την πανηγυρική επιστροφή του στη Ν.Δ., ή αν ο Φ. Ταυρής (γραμματέας Συνδικαλιστικού) του την έχει «στημένη», ώστε στο συνέδριο να κατεβεί ενωμένη η παράταξη.
Σημαντικό ρόλο διεκδικούν και συνδικαλιστές που έχουν καλές σχέσεις με τον Φ. Ταυρή, όπως οι Μ. Θεοχάρης (χημικά), Ν. Κωστέλος (Ωνάσειο), Β. Παλιός (Secioutity) και Α. Κωφίνης (ΟΑΣΑ), ενώ εντύπωση προκαλεί η επαναφορά του παλιού συνδικαλιστή και συνταξιούχου του ΟΤΕ, Γ. Κωλεβέντη, ο οποίος εξελέγη σύνεδρος από το Εργατικό Κέντρο Αργους, όπου εμφανίζεται ως εργαζόμενος μισθωτός.
Η Αριστερά
* Περισσότερο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα στο ΠΑΜΕ, όπου δεν αναμένονται ιδιαίτερες εκπλήξεις. Εκτός κι αν υπάρξουν περιπτώσεις μη αναγνώρισης συνέδρων, καθώς αντιμάχονται με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη νομιμότητα κάποιων οργανώσεων.
* Τέλος, στην «Αυτόνομη Παρέμβαση», όπου δεν θα είναι υποψήφιος ο Γ. Γαβρίλης, την ευθύνη έχει ο Ζώης Πεπές (τράπεζες). Στις εκλογές κατεβαίνουν επίσης οι Θ. Βασιλόπουλος (ιδιωτικοί υπάλληλοι), Λ. Φράγκου κ.ά.
Οι συσχετισμοί στο 45μελές διοικητικό όργανο της ΓΣΕΕ είναι: 22 μέλη της ΠΑΣΚΕ και αναμένει 15-17, 11 η ΔΑΚΕ (Ν.Δ.), 3 μέλη της «Αυτ. Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ), που θα εκλέξει 4-5, και 9 μέλη του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ).
Γιάννης Παναγόπουλος Η πρώτη είχε ξεσπάσει το 1985, όταν η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου, μόλις λίγους μήνες μετά την επανεκλογή της, είχε αποφασίσει (και μάλιστα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου) την απαγόρευση των αυξήσεων στους μισθούς και στον ιδιωτικό τομέα, πέραν της ΑΤΑ.
Ενα μεγάλο κομμάτι της παράταξης αυτονομήθηκε, ενώ ο Γ. Ραυτόπουλος, στηριζόμενος από τη δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου, αρνούνταν να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου, παρ' ότι αποτελούσε μειοψηφία. Με παρέμβαση του δικαστηρίου διορίστηκε εκ νέου πρόεδρος με δοτά μέλη. Η Αριστερά τον θεωρούσε κεντρικό πρόσωπο ενός «πολιτικού, συνδικαλιστικού και δικαστικού πραξικοπήματος» και τον στηλίτευε ως «αρωγό» της προσπάθειας του τότε υπουργού Οικονομίας Κ. Σημίτη να επιβάλει πολιτική λιτότητας.
Νίκος Φωτόπουλος Αλλα στελέχη της παράταξης, με επικεφαλής τους Γ. Παπαμιχαήλ και Ρ. Σπυρόπουλο, ίδρυσαν τη ΣΣΕΚ και εξέλεξαν τον πρώτο από αυτούς... πρόεδρο της ΓΣΕΕ με τις ψήφους και των κομμάτων της Αριστεράς. Η κρίση διήρκεσε 5 χρόνια, μέχρι το 1990, οπότε έγινε το 25ο Ενωτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ, υπήρξε συνεργασία ΠΑΣΚΕ-ΣΣΕΚ και εξελέγη πρόεδρος ο Λάμπρος Κανελλόπουλος.
Παρά τη διάσπαση της ΠΑΣΚΕ και την αλλαγή των ενδοπαραταξιακών συσχετισμών στη ΔΑΚΕ, ο μόνος εφικτός συνδυασμός για το σχηματισμό διοίκησης είναι η συνεργασία των δύο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο... Στο τρίτο κρισιμότερο και κατά σειρά 35ο συνέδριό της εισέρχεται την ερχόμενη Πέμπτη η ΓΣΕΕ, μέσα σε ένα κλίμα έντονης αμφισβήτησης για το ρόλο και τη θέση των συνδικάτων σήμερα. Τον τόνο δίνει η «μάχη της καρέκλας», η διανομή των εδρών, στις οποίες θα επιδοθούν οι 450 σύνεδροι, η διάσπαση της ΠΑΣΚΕ, οι εσωτερικές διεργασίες και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών στη ΔΑΚΕ, αλλά και η διαμάχη μεταξύ των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ.
Τα «σκληρά παιχνίδια» και οι ζυμώσεις στο εσωτερικό των παρατάξεων είναι έντονα, εν όψει των ανακατατάξεων που δρομολογεί η εκλογή της νέας διοίκησης, η οποία σε μεγάλο βαθμό αναμένεται να είναι ανανεωμένη.
Η ΠΑΣΚΕ
Στην ΠΑΣΚΕ από τον περασμένο Ιανουάριο είχαν ξεκινήσει οι διεργασίες, με στόχο την απομάκρυση του Γιάννη Παναγόπουλου από τη Γραμματεία της παράταξης, την αλλαγή προσώπου αλλά και πολιτικής. Μέσα από παρασκηνιακές διεργασίες 50 ημερών, τελικά ο κ. Παναγόπουλος κατάφερε να ελέγξει την πλειοψηφία των στελεχών που στηρίζουν τον κεντρικό πυρήνα της παράταξης και να διασφαλίσει την παραμονή του στην κορυφή της πυραμίδας, με αποτέλεσμα να διεκδικεί 15-17 έδρες από τις 22 που είχε με την απερχόμενη διοίκηση.
Το αριστερό ρεύμα, αλλά και την άλλη άποψη φάνηκε να εκφράζει ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος ήταν ο μόνος που εκφράστηκε ανοιχτά κατά του κ. Παναγόπουλου και στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ ζήτησε ευθέως την παραίτηση της ηγετικής ομάδας της Συνομοσπονδίας. Μέχρι πρότινος ο κ. Παναγόπουλος θεωρούσε ότι θα «μάζευε» τους αντιρρησίες, οι οποίοι δεν θα προχωρούσαν στην ολοκλήρωση της «απειλής» για διάσπαση. Και ο μόνος που θα κατέβαζε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο θα ήταν ο κ. Φωτόπουλος, ώστε να εκλέξει μόνο τον εαυτό του.
ΕΜΕΙΣ
«Θα θέλανε να είμαι μόνος μου ώστε να λένε ο τρελός του χωριού», δηλώνει στην «Ε» ο Νίκος Φωτόπουλος, σημειώνοντας ότι «δεν θέλω να με γράφει το βιβλίο αυτών που γονάτισαν».
Ωστόσο το αντίπαλο σκηνικό είχε στηθεί από την ηγετική ομάδα του ΕΜΕΙΣ (Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων), οι οποίοι αφού δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε παραίτηση τον κ. Παναγόπουλο, προχώρησαν την περασμένη εβδομάδα σε καταστατικό συνέδριο στη Χαλκίδα και στην ιδρυτική διακήρυξη νέας παράταξης.
Ετσι στη συλλογική ηγεσία συμμετέχουν άλλοι 6 κορυφαίοι συνδικαλιστές: η Σ. Σαλουφάκου (πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Αθήνας), ο Ν. Ορφανός (πετρέλαια), ο Μ. Κουρουτός (πρόεδρος ΟΙΕΛΕ), η Μ. Στεκουλέα (ΟΥΙΕ), ο Ν. Κουλουμπαρίτσης (ΟΑΣΑ, ο γνωστός συνδικαλιστής που «φαγώθηκε» το 2010, όταν ανέβαινε πάνω στα λεωφορεία και κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) και ο Σ. Μπασινάς (Ε. Κ. Χαλκίδας).
Οι ανωτέρω, ελέγχοντας το 22,6% των συνέδρων της ΠΑΣΚΕ, ξεκινούν από μια καλή αφετηρία και θα επιχειρήσουν να προσαρτίσουν και άλλα στελέχη, ώστε έχοντας διασφαλίσει τις 4 έδρες, να πετύχουν και 5η έδρα.
Πάντως, ο κ. Παναγόπουλος, έχοντας στο πλευρό του το «σκληρό πυρήνα» των εκλεγμένων στο δ.σ. της ΓΣΕΕ, όπως τους Φίλιππα Θωμά (ΕΛΤΑ), Βαγγέλη Μουτάφη (ΕΥΔΑΠ), Γιώργο Κωσταντινόπουλο (Εμπορική Τράπεζα), Στάθη Ανέστη (ΟΤΕ), Ν. Ηλιόπουλο (Ε.Κ. Ελευσίνας), Θαν. Δανούση (ναυπηγεία), Γ. Στεφανόπουλο (μέταλλο), Κ. Καραγεωργόπουλο, Γ. Γεωργακόπουλο (λιμάνι) και Λίλα Δημητριάδη (Εθνική Τράπεζα), Παν. Τσαραμπουλίδη (Ε.Κ. Θεσ/νίκης), ετοιμάζει την αντεπίθεσή του, η οποία σχετίζεται με την ανανέωση προσώπων λόγω συνταξιοδότησης παλιών συνδικαλιστών και έχει υποσχεθεί σε ουκ ολίγους. Μεταξύ αυτών, οι Θανάσης Λεβέντης (ΟΣΕ), Απόστολος Ραυτόπουλος (ΕΘΕΛ), οι οποίοι κράτησαν αντιμνημονιακή στάση χωρίς να φύγουν από την παράταξη. Ερωτηματικό παραμένει η στάση του Ανδρέα Κολλά, ο οποίος έφυγε από την ΠΑΣΚΕ, δηλώνοντας ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπαίνει στο ψηφοδέλτιο και δηλώνει ανοιχτός σε συνεργασίες, ενώ συνταξιοδοτείται και ο Μανώλης Κοντοπάνος.
Η ΔΑΚΕ
Στη ΔΑΚΕ μπαίνει το θέμα αν θα επικρατήσει ο γραμματέας Νίκος Κιουτσούκης, μετά την πανηγυρική επιστροφή του στη Ν.Δ., ή αν ο Φ. Ταυρής (γραμματέας Συνδικαλιστικού) του την έχει «στημένη», ώστε στο συνέδριο να κατεβεί ενωμένη η παράταξη.
Σημαντικό ρόλο διεκδικούν και συνδικαλιστές που έχουν καλές σχέσεις με τον Φ. Ταυρή, όπως οι Μ. Θεοχάρης (χημικά), Ν. Κωστέλος (Ωνάσειο), Β. Παλιός (Secioutity) και Α. Κωφίνης (ΟΑΣΑ), ενώ εντύπωση προκαλεί η επαναφορά του παλιού συνδικαλιστή και συνταξιούχου του ΟΤΕ, Γ. Κωλεβέντη, ο οποίος εξελέγη σύνεδρος από το Εργατικό Κέντρο Αργους, όπου εμφανίζεται ως εργαζόμενος μισθωτός.
Η Αριστερά
* Περισσότερο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα στο ΠΑΜΕ, όπου δεν αναμένονται ιδιαίτερες εκπλήξεις. Εκτός κι αν υπάρξουν περιπτώσεις μη αναγνώρισης συνέδρων, καθώς αντιμάχονται με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη νομιμότητα κάποιων οργανώσεων.
* Τέλος, στην «Αυτόνομη Παρέμβαση», όπου δεν θα είναι υποψήφιος ο Γ. Γαβρίλης, την ευθύνη έχει ο Ζώης Πεπές (τράπεζες). Στις εκλογές κατεβαίνουν επίσης οι Θ. Βασιλόπουλος (ιδιωτικοί υπάλληλοι), Λ. Φράγκου κ.ά.
Οι συσχετισμοί στο 45μελές διοικητικό όργανο της ΓΣΕΕ είναι: 22 μέλη της ΠΑΣΚΕ και αναμένει 15-17, 11 η ΔΑΚΕ (Ν.Δ.), 3 μέλη της «Αυτ. Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ), που θα εκλέξει 4-5, και 9 μέλη του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ).
Η πρώτη διάσπαση του 1985 και η συνύπαρξη δύο προέδρων
Είναι η δεύτερη μεγάλη κρίση της ΠΑΣΚΕ που οδηγεί σε διάσπασή της.
Γιάννης Παναγόπουλος Η πρώτη είχε ξεσπάσει το 1985, όταν η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου, μόλις λίγους μήνες μετά την επανεκλογή της, είχε αποφασίσει (και μάλιστα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου) την απαγόρευση των αυξήσεων στους μισθούς και στον ιδιωτικό τομέα, πέραν της ΑΤΑ.
Ενα μεγάλο κομμάτι της παράταξης αυτονομήθηκε, ενώ ο Γ. Ραυτόπουλος, στηριζόμενος από τη δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου, αρνούνταν να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου, παρ' ότι αποτελούσε μειοψηφία. Με παρέμβαση του δικαστηρίου διορίστηκε εκ νέου πρόεδρος με δοτά μέλη. Η Αριστερά τον θεωρούσε κεντρικό πρόσωπο ενός «πολιτικού, συνδικαλιστικού και δικαστικού πραξικοπήματος» και τον στηλίτευε ως «αρωγό» της προσπάθειας του τότε υπουργού Οικονομίας Κ. Σημίτη να επιβάλει πολιτική λιτότητας.
Νίκος Φωτόπουλος Αλλα στελέχη της παράταξης, με επικεφαλής τους Γ. Παπαμιχαήλ και Ρ. Σπυρόπουλο, ίδρυσαν τη ΣΣΕΚ και εξέλεξαν τον πρώτο από αυτούς... πρόεδρο της ΓΣΕΕ με τις ψήφους και των κομμάτων της Αριστεράς. Η κρίση διήρκεσε 5 χρόνια, μέχρι το 1990, οπότε έγινε το 25ο Ενωτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ, υπήρξε συνεργασία ΠΑΣΚΕ-ΣΣΕΚ και εξελέγη πρόεδρος ο Λάμπρος Κανελλόπουλος.
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.
tag"s
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
,
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
,
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
