Κανέλλης Ηλίας www.tanea.gr
Αν ήμουν υπουργός Συγκοινωνιών, σήμερα, που τα ταξί κάνουν απεργία, μια μέρα που η θερμοκρασία μπορεί να αγγίξει τους 40 βαθμούς, θα έκανα κάτι ασυνήθιστο. Μια μεγάλη διαδρομή στην πόλη με τα λεωφορεία, με το τραμ, με το μετρό και τον ηλεκτρικό, για να δω τις συνθήκες. Με μια μικρή μεταμφίεση, φορώντας ένα τι-σερτ, ένα σορτσάκι και αθλητικά παπούτσια κανείς δεν θα με γνώριζε.
Ξέρω, πριν από μερικές μέρες έκανε σχετική αυτοψία ο υφυπουργός. Η μαρτυρία του είναι πολύτιμη, αλλά πάλι πήγε ως υφυπουργός, κάπως θα είχαν φροντίσει τα πράγματα να είναι καλύτερα. Αλλιώς είναι να πηγαίνεις «στον λαό» με την επίσημη ιδιότητά σου και αλλιώς ινκόγκνιτο, περνώντας απαρατήρητος.
Η σημερινή μέρα θα είναι σκληρή για την Αθήνα. Επειδή όσοι δύνανται θα μετακινηθούν με τα αυτοκίνητά τους, αλλά όσοι δεν δύνανται θα μαρτυρήσουν στα λεωφορεία, στα τρόλλεΰ και στα μετρό.
Θα μαρτυρήσουν επειδή θα περιμένουν αρκετά στις στάσεις. Ο στόλος δεν επαρκεί, γι’ αυτό τα λεωφορεία και το μετρό περνάνε πλέον με μεγαλύτερα κενά ανάμεσα – το μετρό συνήθως κάθε επτά λεπτά, ενώ ήταν σχεδιασμένο να περνάει κάθε τρίλεπτο. Εκτός της καθυστέρησης στις στάσεις, κόλαση είναι και η ώρα μέσα στο μέσο. Ο συνωστισμός είναι αφόρητος, που σημαίνει νεύρα, ιδρώτας και οσμές. Παράδεισος.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Ο ινκόγκνιτο υψηλός επιβάτης θα το διαπιστώσει αυτοπροσώπως: επειδή είναι πολλοί αυτοί που δεν πληρώνουν εισιτήριο. Ήταν απαίτηση του κινήματος των «Αγανακτισμένων» το τζάμπα, επειδή δήθεν τα λεωφορεία είναι δημόσια, και το δημόσιο είναι δικό μας, δεν πρέπει να το πληρώνουμε κι από πάνω. Έτσι παγιώθηκε μια ωφελιμιστική πρακτική να μην πληρώνουν στα λεωφορεία, αν είναι λίγο θρασείς και στο μετρό. Ελάχιστοι ακυρώνουν εισιτήρια στα λεωφορεία, πολλοί τρυπώνουν πίσω από τους άλλους στο μετρό. Οι οδηγοί δεν έχουν αρμοδιότητα, δεν θέλουν και να έχουν, άρα ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Διαβάζω ότι πια λειτουργούν τακτικοί έλεγχοι. Είναι αστείοι. Κανείς δεν έχει κουράγιο να συγκρουστεί με συστηματικό τζαμπατζή, πού να μπλέκεις; Αλλ’ όταν το τζάμπα ακόμα είναι κανόνας, είναι λογικό να καταρρέουν τα έσοδα και να μη μένουν λεφτά για επισκευές, για ανανέωση στόλου, για αστυνόμευση, για καθαριότητα.
Διαβάζω ότι έχουν μπει σε γραμμές νέα ηλεκτρικά λεωφορεία. Τα κλαίω. Ποιος θα τα προστατέψει από τη φθορά των αντικοινωνικών συμπεριφορών που αφθονούν χωρίς συνέπειες – κι ενώ δεν μπορεί κανείς να βάλει έστω κάμερες; Διαβάζω ότι στο υπουργείο τα έχουν υπολογίσει αυτά με την απώλεια εσόδων από τα εισιτήρια και σκέπτονται να κάνουν πιο αυστηρή τη νομοθεσία. Να μην κάνουν, δεν έχει νόημα – άσε το πολιτικό κόστος. Αν δεν υπάρχει μηχανισμός επιβολής και είσπραξης συγκριτικά αστείων προστίμων, θα υπάρξει μηχανισμός επιβολής ποινών σοβαρής φυλάκισης; Οχι βέβαια. Απλώς, θα ψηφιστεί ακόμα ένας νόμος που δεν θα εφαρμόζεται.
Η σημερινή μέρα δείχνει ανάγλυφα τους λόγους για τους οποίους η ζωή στην πρωτεύουσα επιδεινώνεται, ιδίως για τους εργαζόμενους και τους ηλικιωμένους. Μια από τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης είναι να βελτιώσει τις ζωές αυτών των ανθρώπων. Αν ο υπουργός Συγκοινωνιών, σήμερα, βρεθεί ινκόγκνιτο στο τραμ και στα λεωφορεία, θα έχει χρόνο να σκεφτεί πώς θα συμβάλει από το δικό του πόστο σε αυτόν τον στόχο. Καλημέρα και καλή επιτυχία. Θα τον σκέπτομαι.
ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΕΧΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ.
ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΑΣ.